Onze parochie wordt gevormd door vier geloofsgemeenschappen, vier kerken, zoals er ook vier Evangelisten waren, elk met hun eigen karakter. De Evangelisten brachten de Blijde Boodschap de wereld in. Zij hebben het van dichtbij meegemaakt of het van heel nabij gehoord en hebben zoveel mogelijk mensen er deelgenoot van willen maken. Ook wij willen getuigen van die Blijde Boodschap door middel van alle activiteiten waarover wij u via deze website informeren én door met enige regelmaat op deze pagina een blije, boeiende, tot nadenken stimulerende, pastorale boodschap te publiceren. Wij hopen dat het u tot vreugde stemt.
Het pastoraal team,
pastoor Kees Dernee, pater Klemens Hayon, pastoraal werker Duncan Wielzen, diaken Paul Kuhlmann en diaken Jos van Adrichem
Pastoraal woord: Als God renoveert
‘Als God renoveert’, dat is de Nederlandse vertaling van het boek ‘Divine renovation’, geschreven door de Canadese priester en vicaris voor parochievernieuwing en leiderschapsondersteuning, Father James Mallon. Ik heb dit boek over de vernieuwing van een parochie, van onderhoud naar bloei, de afgelopen weken gelezen omdat het ook voor de kerk in Nederland, en voor onze parochie in het bijzonder, relevant kan zijn. Bij het schrijven van een pastoraal beleidsplan voor de komende drie jaar, waar we als pastoresteam binnenkort mee bezig gaan, zullen we wellicht elementen uit dit boek gebruiken. U zult daar dan vast nog meer over gaan lezen.
In deze kersteditie van ‘Pastoraal Woord’ wil ik stilstaan bij de titel van het boek. Hoewel dat door de auteur en door de vertaler zo helemaal niet bedoeld is, associeer ik de titel 'Als God renoveert' met kerstmis. De geboorte van zijn Zoon, Jezus Christus, markeert immers de nieuwe tijd, de tijd waarin God met ons een nieuw verbond sloot, de tijd van renovatie van de relatie van God met ons mensen.
Dat moment was aangekondigd door profeten. Het Joodse volk zou een Zoon worden geschonken die de macht op de schouders zou worden gelegd. Davids troon en zijn koninkrijk zouden een grote macht en onbeperkte welvaart ten deel vallen. In de viering op Kerstavond horen we dat in de eerste lezing uit hoofdstuk 9 van de profeet Jesaja. Het onderdrukte Joodse volk had hoge verwachtingen bij deze aangekondigde held, hun Messias, hun Verlosser.
Maar wat doet God, hoe renoveert Hij, hoe vernieuwt Hij zijn Verbond met zijn volk? Hij laat vanaf de geboorte van zijn Zoon zien dat de overwinning op de onderdrukking, de verlossing van het kwaad, niet, zoals in de dagen van koning David, met fysieke strijd en werelds machtsvertoon gepaard gaat. In dat kleine, kwetsbare kind dat in doeken is gewikkeld komt al aan het licht dat zijn kracht bestaat uit de liefde die Hij voor ieder mens heeft en vooral voor de kleinen en kwetsbaren.
In de buurt van herders, die we als representanten van onze meest kwetsbare medemensen mogen beschouwen, werd Hij, Jezus, de Messias, geboren. Door engelen, goddelijke boodschappers, werden zij op de hoogte gebracht, opdat zij als eerste bij Hem op bezoek konden gaan. En in de jaren dat Hij in het openbaar optrad, heeft Jezus steeds Gods voorliefde voor de mens aan de rand van de samenleving laten zien, voor de mensen die door de gevestigde orde als afgeschreven, niet meetellend, werden beschouwd. En ook de mensen die, volgens het Joodse geloof, zondaars waren, en voor de geloofsgenoten van Jezus niet meer bij de gemeenschap hoorden, liet Hij de liefde en barmhartigheid van God ervaren door, na hun bekentenis, hun zonden te vergeven.
Zijn grote liefde voor ons mensen kreeg zijn hoogtepunt toen Jezus aan het kruis voor ons stierf, voor onze zonden. Door deze daad van liefde tot het uiterste bevrijdde Hij de mens uit de macht van de dood en maakte Hij de toegang tot het eeuwig leven mogelijk. Dat deed Hij niet alleen voor zijn eigen, Joodse, volk, maar voor alle mensen van goede wil. Dit kunnen we ook al opmaken uit een evangelielezing in de kersttijd: wijzen uit het oosten die de pasgeboren Jezus komen bezoeken, staan voor alle mensen uit de verschillende delen van de wereld die in Jezus als Messias, als Gods Zoon, zullen gaan geloven. Het nieuwe verbond van God met de mens, het verbond van het bloed van Jezus Christus, vergoten tot vergeving van de zonden, geldt dus voor alle mensen van goede wil, mensen die een relatie met God willen aangaan
en onderhouden. Gods renovatie, zijn vernieuwing van de relatie tussen Hem en zijn volk, gaat dus alle menselijke begrippen en verwachtingen te boven. Dat kleine kwetsbare kind, van wie we de geboorte met Kerstmis weer vieren, heeft ervoor gezorgd dat alle mensen van goede wil, worden bevrijd van hun zonden en de dood.
Het kerstevangelie leert mij dus dat Gods renovatie, meer dan tweeduizend jaar geleden, een volkomen ander scenario liet zien dan de mensen hadden verwacht. Bij het lezen van het boek ‘Als God renoveert’ bekroop mij het gevoel, dat als God in deze tijd zijn kerk renoveert, dat misschien ook wel eens heel anders zou kunnen gaan dan waar wij in onze beleidsplannen rekening mee houden.
Naast de maatregelen die we nemen om onze gemeenschappen vitaler te maken, moeten we misschien de toekomst van de kerk wat meer in zijn handen durven leggen. Tegelijkertijd kwam de gedachte bij me op dat Gods renovatie destijds heeft plaatsgevonden, door het leven, lijden, sterven en verrijzen van Jezus Christus, en dat wij nu zelf aan het werk moeten. Want, voordat Jezus naar zijn hemelse Vader terugkeerde, hebben wij van Hem een opdracht gekregen. De sleutel voor de renovatie van de kerk, voor een nieuwe bloei van onze geloofsgemeenschappen, zou wel eens kunnen liggen in deze opdracht, verwoord aan het eind van het ‘Mattheüs-evangelie’: "Gaat en maakt alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de heilige Geest en leert hun te onderhouden alles wat Ik u bevolen heb." Sinds het nieuwe verbond, sinds Gods renovatie, is dat onze missie. We staan er niet alleen voor, want Jezus voegt er aan toe: "Ziet, Ik ben met u alle dagen tot aan de voleinding der wereld."
Misschien is het een mooi voornemen, als we bij de jaarwisseling het glas heffen, om in 2020 te proberen om wat meer en toegewijd te werken aan wat ons als christen te doen staat: in de wereld waar wij wonen, werken en vrije tijd besteden meer te getuigen van de vreugde van het evangelie, er meer voor uit te durven komen dat we bij Christus' kerk horen. Dat hoeft niet met veel woorden, maar kan vooral door onze daden zichtbaar worden, bijvoorbeeld door ons meer te ontfermen over en op te komen voor de kwetsbaren in onze samenleving. Ik geloof er in dat, met de hulp van de heilige Geest, anderen er door geraakt zullen worden, geïnteresseerd en geënthousiasmeerd raken om ons te leren kennen en, wie weet, zich bij ons aan te sluiten.
Mede namens het pastoraal team, een zalig
Kerstfeest en een gezegend 2020 gewenst!
Jos van Adrichem, diaken