Welkom op de website van de R.K. Parochie de Vier Evangelisten.
Onze parochie wordt gevormd door vier geloofsgemeenschappen, vier kerken, zoals er ook vier Evangelisten waren, elk met hun eigen karakter. De Evangelisten brachten de Blijde Boodschap de wereld in. Zij hebben het van dichtbij meegemaakt of het van heel nabij gehoord en hebben zoveel mogelijk mensen er deelgenoot van willen maken. Ook wij willen getuigen van die Blijde Boodschap door middel van alle activiteiten waarover wij u via deze website informeren én door met enige regelmaat op deze pagina een blije, boeiende, tot nadenken stimulerende, pastorale boodschap te publiceren. Wij hopen dat het u tot vreugde stemt.
Het pastoraal team,
pastoor Kees Dernee, pater Klemens Hayon, pastoraal werker Duncan Wielzen, diaken Paul Kuhlmann en diaken Jos van Adrichem
‘God is ons een toevlucht en een sterkte.’
Dit eerste vers uit psalm 46 vormde het motto voor de Wereldmissiemaand (oktober) van dit jaar. Over de hele wereld viert de Kerk in de maand oktober dat zij een geloofsgemeenschap in gebed en solidariteit is. Een wereldgemeenschap bijeengehouden door Gods Geest, door het gebed van de Kerk en haar leden, en door solidariteit onder christenen.
God bezingen als onze toevlucht en sterkte komt voort uit de directe menselijke ervaring van Zijn nabijheid, Zijn steun en troost in situaties van onmacht en uitzichtloosheid. Voor veel christenen is deze psalm een houvast. Hierin vinden zij troost en bemoediging, en ervaren zij God als Degene die redt en bevrijdt. Oude verhalen in de Bijbel herinneren daaraan. Ze vormen de grondslag, het dragende fundament van ons geloof in de Verrezen Heer. Dat geloof maakt de wereldkerk tot een wereldgemeenschap. In een tijd van grootschalige kerksluiting en kerkverlating lijkt die gemeenschap uit elkaar te vallen en lijken haar leden als los zand aan elkaar te hangen. Wie echter met de ogen van het geloof kijkt, ziet te midden van afbraak hoe onvermurwbaar Gods liefde zich een weg baant in onze wereld. Dat komt aan het licht in kleine gebaren van dienstbaarheid en vriendschap. In het omzien van mensen naar elkaar, dichtbij en veraf.
‘God is ons een toevlucht en een sterkte’ zeggen, is spreken vanuit vertrouwen. Voor veel christenen is dat een beproefde hulp in benauwdheden! Een oevlucht is voor hen: ‘bij God thuiskomen’. Daar ontvangen zij nieuwe kracht, afkomstig van de Bron die hun sterkte is. De vervolgverzen van deze psalm nodigen uit tot standvastig vertrouwen, kome wat komt! Zo komen wij aan bij Advent: wat op ons toekomt, dat wil zeggen, God die met Zijn heil op ons toekomt! Niet alleen wij zoeken onze toevlucht bij Hem. Ook Hij zoekt Zijn toevlucht bij ons, wil bij ons wonen, vertrouwt zich aan ons toe als een kwetsbaar kind.
Opnieuw worden we geroepen om Gods-komen-tot-ons te gaan vieren, vier weken lang, tot Kerst ons naar een hoogtepunt voert.
Ondertussen laten wij ons hart spreken in het lied:
‘Ik heb mijn hart tot U geheven, Heer, al mijn hoop zijt Gij!’ En: ‘mijn hart heeft met geloof geluisterd, mijn hart heeft zekerheid.’ Hoezo zekerheid? Is dat geen blind optimisme? Neen, dat is de kracht van
hoop. Hoop ziet dingen die nog in het verborgen liggen, maar die verlangen voeden. Hoop ziet in minuscule tekens van verlangen een belofte van ‘overzijde’. ‘Mijn hart weet dat ons oud verlangen, weldra vervulling vindt’, zingen wij dan stug en vermetel verder. Want het hart heeft reden om te vertrouwen, die het hoofd niet kent.
‘God is ons een toevlucht en een sterkte’ kan je wellicht als een mini-belijdenis bidden. Een belijdenis waarin jij je kunt verlaten op een God die redt en bevrijdt. Een God die vaker genoeg de kant kiest van de kleine en onaanzienlijke. Eén die telkens weer, elk jaar opnieuw, naar ons toekomt en zich laat vinden te midden van herders en schapen.
Duncan Wielzen, pastoraal werker