De maand november begint in de kerk met twee belangrijke feestdagen: Allerheiligen en Allerzielen. Voor velen is Allerzielen een belangrijke en troostrijke dag. We staan dan heel bewust stil bij onze overleden dierbaren en spreken onze diepe overtuiging uit dat we nog steeds met hen verbonden zijn door een Liefde die sterker is dan de dood.
Allerheiligen staat voor velen wat meer op afstand en voelt misschien wat vroom en abstract. Want wat vieren we nu eigenlijk? In de eerste plaats gedenken we al die talloze christenen, vrouwen en mannen, die door de eeuwen heen hun levenswandel van het evangelie hebben getuigd.
We vieren al die honderdduizenden getrouwen die werk hebben gemaakt van hun doopbeloften en die God hebben gezocht in hun dagdagelijks leven. Van sommige heiligen herinneren we ons de naam, zoals van de heilige martelares Cecilia, wier afbeelding op de cover van deze TEAMspirit staat. Maar van zoveel meer heiligen is de naam allang vergeten. Het waren gewone mensen die niet in de geschiedenisboeken terecht zijn gekomen. Maar wier namen wel staan geschreven in de palm van Gods hand en die voor eeuwig voortbestaan in het licht van de Eeuwige.
Op Allerheiligen lezen we voor uit de Bergrede uit het evangelie van Matteüs. In de Bergrede verklaart Jezus mensen zalig, gezegend met heiligheid. Wat voor mensen? De zachtmoedigen, mensen die bedroefd zijn, die hongeren en dorsten naar gerechtigheid. Jezus richt zich tot de barmhartigen, tot de vredestichters, tot mensen die vervolgd worden omwille van de gerechtigheid. Ja, dat zijn de mensen die Jezus zalig prijst, dat zijn de heiligen waar Jezus naar op zoek is omdat ze iets van Gods koninkrijk in deze wereld zichtbaar maken. Want uiteindelijk is dat waar het om gaat: Gods koninkrijk zichtbaar maken op deze aarde. Als je dat doet, dan ben je zalig, dan ben je heilig.
In de wereld waarin wij leven is dat niet vanzelfsprekend. Veel mensen zijn onrustig en niet zonder reden. Er is oorlog in Oekraïne. Talloze vluchtelingen zijn op drift geraakt en proberen een veilig heenkomen te vinden in landen die eigenlijk ook niet goed in staat zijn om ze op te vangen. Veel mensen lijden armoede en ook in Nederland staat de bestaanszekerheid van veel mensen onder druk. Er is sprake van zorgwekkende klimaatverandering, maar tegelijkertijd ook grote maatschappelijke verdeeldheid over de ernst en oplossing van het klimaatprobleem. Dit alles leidt tot een sterk gevoel van polarisatie en verharding van het publieke debat.
Op 22 november gaan we naar de stembus en al de bovenstaande kwesties en meer zijn onderwerp van eindeloze analyses en debatten. Politici en bestuurders lijken van goede wil en doen mooie beloften maar de werkelijkheid is weerbarstig. Ook nu zal het buitengewoon moeilijk worden om al die mooie beloften en plannen waar te maken. Teleurstelling ligt dan al snel op de loer. De verleiding is dan groot om cynisch en negatief te worden. Om jezelf naar binnen te keren en de ander enkel nog met wantrouwen te bezien. Om je af te keren van de samenleving en je terug te trekken in je eigen bubbel. Velen zoeken hun heil online en worden door de algoritmen van X (het voormalige Twitter) en andere sociale media in de fuik van het eigen gelijk gedreven doordat ze enkel nog de meningen van gelijkgestemden onder ogen krijgen. Dit zijn zorgelijke ontwikkelingen die we niet mogen onderschatten.
In een wereld en een land waar de vlag er zo bijhangt is het belangrijk om een stip aan de horizon te hebben en om onszelf te oriënteren op een hoopgevend ideaal dat ons helpt om als mens op koers blijven. En zo kom ik toch weer terug bij die Bergrede van Jezus waarin de eeuwige waarden van de heiligheid worden bezongen. Zachtmoedigheid boven verharding. Barmhartigheid boven keihard oordelen. Vrede stichten boven polariseren. Gerechtigheid boven eigen belang. En inderdaad hoop en geloof boven cynisme en wanhoop. Onze tijd heeft mensen nodig die voor deze aloude waarden blijven staan en ze laten stralen tegen alle verdrukking en schijnbare duisternis in. Ja, onze wereld heeft heiligen nodig!
Als we straks dus Allerheiligen vieren mogen we ons laten inspireren door die aloude zaligsprekingen die gelovigen door de eeuwen heen leiding en oriëntatie hebben gegeven. Dat ze dat ook voor ons mogen doen en dat we vol goede moed verder mogen gaan op de weg van het evangelie van de heiligheid. Ik wens ons allen een heel gezegend Allerheiligen toe!
Tom Kouijzer, wnd. pastoor