Weer thuis!

Dat was nog eens lekker, vandaag mochten we uitslapen. Dat moest ook wel, want gisteren was een soort uithoudingsslag. Daardoor waren we heel dicht bij de trein geëindigd, dat scheelde vandaag. Nu moesten we heel precies uit komen bij het ‘station’, om onszelf op een trein eerder te smokkelen dan gepland. Nou dat was nog een hele puzzel voor de reisleiding. Hoe het gelukt is weet ik niet, maar precies om 10.51 uur stonden we voor de slagboom.

Pascontrole door de Britten, terug in de bus, 50 meter rijden, pascontrole door de Fransen en vooral niet meteen terug de bus in... dat moest even wachten. Uiteindelijk konden we doorrijden en konden we zó de goede trein op. In minder dan geen tijd stonden weer op het vaste land! Ritje door Vlaanderen: Brugge, Gent, Antwerpen, nou ja toen waren we zó aan de grens met Nederland.

Het was een mooie reis, maar het is ook goed om weer dicht bij huis te komen. Terug van bijzondere ervaringen naar het leven van alledag. Nog een beetje zingen in de bus. Een etentje, bedankt chauffeur Patrick, bedankt Corina, bedankt Jos! Iedereen bedankt voor de mooie reis!

Nog een klein stukje in de bus, het lijkt wel of het niet snel genoeg kan gaan. Maar we doen nog één lied: Jos zingt voor over de dagen en de dingen die we hebben meegemaakt en wij vallen in met het refrein. De reis begonnen we in het donker, met zonsopgang in de bus. En zie, nu we bijna thuis zijn: het wordt donker en de zon gaat prachtig onder.

Voor de kerk in Loosduinen staan familieleden te wachten. Een prettig weerzien. Weggaan is leuk, thuiskomen ook. Was u erbij? Mooi als u net zo genoten heeft als wij, dat hoop ik van harte!

Gerard van Dijk