Stad en dorp...

Is Den Haag een stad, of een dorp? En Loosduinen dan (of Scheveningen): is dat een dorp of (deel van) een stad? Wat we vandaag gedaan hebben leidt in ieder geval geen twijfel. We waren eerst in de stad Dublin en daarna in het dorp Kildare. We maakten een busrit van ons hotel naar de kathedraal. Onderweg kwamen we langs heel veel Georgiaanse architectuur. Het standsverschil lag er bovenop. Dickens wist er mooi over te schrijven, maar hoewel de gebouwen mooi waren, mooi was het niet. In Dublin hebben veel schrijvers gewoond en gewerkt. Ze hebben er ook veel ontzag voor, gezien de standbeelden die er overal staan. Maar wat me het meest is opgevallen dat zijn de plekken die herinneren aan de onafhankelijkheidsstrijd. Ze hebben er allemaal mooie namen voor en er zijn heel mooie liederen over gemaakt, maar er is veel gebeurd, voordat Ierland in 1922 een grondwet kreeg en zelfstandig werd, behalve dan dat kleine stukje waar we gisteren waren (Noord Ierland). En opnieuw weer veel standbeelden en zo. In de kathedraal waren veel herinneringen te zien aan de oorlogen die het Verenigd Koninkrijk heeft gevierd, oude vaandels en dat soort relicten. Maar middenin zijn twee dingen mij bijzonder opgevallen. Er was een deur met een gat, nogal gehavend. Een vete tussen de Butlers en de Fitzgeralds leidde ertoe dat de families hun toevlucht zochten in de kathedraal. Gerald Fitzgerald stak zijn hand door het gat in de deur als aanbod van vrede. De Butlers accepteerden het aanbod en zo kwamen de families weer tot elkaar. Vlakbij die deur staat de herdenkingsboom. Bezoekers kunnen er een kaartje in hangen met de naam van iemand die getroffen werd door een ernstig conflict. Het lijkt wel een gebed.. Deur en boom staan bij elkaar en ze horen ook wel bij elkaar, vind ik. Soms kan een eenvoudig gebaar een oplossing dichterbij brengen…

We wandelden nog wat door Dublin, maar na het bezoek aan de kathedraal was er eigenlijk weinig meer toe te voegen. Gelukkig was daar onze eigen bus, met onze trouwe chauffeur, die ons naar Kildare bracht. Brigida is een van de patroonheiligen van Ierland. Zij staat op gelijke voet met Sint Patrick. Zij was abdis en zeker toen stond zij op gelijke voet met de bisschop. Brigida had haar kluis in een oude holle boom (een eik?) en misschien wel daaronder. In Kildare (Cill Dara, church of the oak), stichtte Brigida een klooster. Bij die plek in Kildare staat een oude kerk. Die kerk hebben wij bezocht en bewonderd, alsook een zuil, de kerktoren uit de twaalfde eeuw. De zuil is destijds nagebouwd als replica van de ‘fire temple’, die  bekend stond als de oorspronkelijke plaats van de eeuwige vlam van Brigida, het heilig vuur, zeg maar...  

Wij liepen naar de dorpskerk van Kildare voor een laatste gebedsbijeenkomst in Ierland. In de viering hoorden we over de roeping van Levi en hoe wij daar zelf van kunnen leren. Hoe staat het met ons heilig vuur? Houden wij die vlam brandend? Bij onze persoonlijke voorbeden ontstaken wij een kaarsje om dat vuur te symboliseren. Het was mooi om dat zó te doen. In die viering hebben we weer gezongen. Ook al was er niemand dan wij zelf om er iets van te zeggen, het klonk mooi, ook door de akoestiek van de kerk. En zo gingen we blij naar ‘huis’ terug… 

Gerard van Dijk