Dagkapel

H. Laurentius, diaken en martelaar
Laurentius zou geboren zijn in Spanje en reeds op jonge leeftijd in Italië terecht gekomen zijn. Híj was de aartsdiaken van paus Sixtus II in Rome. Ten tijde van de vervolging door keizer Valerianus werden Laurentíus en de andere diakens met de heilige vader gevangen genomen. Terwijl de anderen standrechtelijk om het leven werden gebracht, nam men Laurentius mee voor verhoring en foltering. Paus Sixtus was voor Laurentius niet alleen zijn meerdere maar tevens zijn vaderlijke vriend en vooral een voorbeeld. Veel is van Laurentius niet bekend het meeste over hem steunt op legendes. Zijn graf bevindt zich bij de Via Tíburtina op de Ager Veranus, waar Constantijn de Grote een basiliek oprichtte. Reeds in de vierde eeuw was zijn verering in de gehele kerk verbreid. Laurentius ís de derde patroon van de stad Rome. Hij wordt vereerd als patroon van de armen alsook de bibliothecarissen, omdat hem als diaken de zorg voor de boeken was opgedragen. San Lorenzo is de basiliek in Rome die aan hem toegewijd is. Daar ligt hij, samen met diaken Stefanus begraven.
Tijdens de terechtstelling van Paus Sixtus II liep Laurentíus wenend met hem mee en riep; "Waar gaat u heen, zonder uw zoon, vader?" De paus troostte zijn aartsdiaken en voorspelde hem zijn eigen terechtstelling als martelaar. Hij gaf Laurentius nog de opdracht de gehele kerkschat onder de armen te verdelen. Na de moord op paus Sixtus II maakte keizer Valerius aanspraak op de kerkelijke schatten en beval Laurentius de schatten te brengen. Híj kreeg drie dagen bedenktijd. In deze tijd verdeelde hij de goederen onder de armen van de stad Rome en bracht alle noodlijdenden van de stad op de derde dag voor keizer Valerius. Hij bevestigde dat alle ware schatten van de kerk voor de keizer stonden. De keizer ontstak in toorn en liet Laurentius vastnemen en ter dood veroordelen. Men sloeg hem met loden kogels en legde hem tussen een rooster op het vuur. Zijn sterfdag was op 10 augustus 258.
Paus Leo I de Grote heeft over Laurentius eens gezegd; "het vuur dat in hem brandde, heeft hem geholpen het vuur van het martelaarschap te doorstaan".    
Laurentius is de patroonheilige van ons bisdom Rotterdam.   Feestdag: 10 augustus

H. Petrus Canisius, priester en kerkleraar
Peter Canisius werd op 8 mei 1521 te Nijmegen geboren. Hij was de zoon van de burgemeester van deze stad. Hij studeerde in Keulen alwaar de Jezuïetenorde de eerste vestiging buiten Frankrijk stichtte. De orde van Ignatius van Loyola werd voor Petrus het middelpunt van zijn leven. Hier vond de geleerde filosofiedoctor wetenschap en apostolische bezigheden in harmonie verenigt. Hij was de achtste Jezuïet toen hij in 1549 geprofest werd.
Híj heeft zich ingezet voor het behoud en de vernieuwing van het katholiek geloof. In woord en geschrift werd hij een alom gewaardeerd persoon. Hij was de pauselijke theoloog tijdens het concilie van Trente (1545 – 1564), universiteitsrector en theologieprofessor in Ingalstadt, dompredikant in Wenen, studeerde in Messing (Sicilië) en werkte in Milaan, Praag, Munchen, Augsburg en Innsbruck. Tot driemaal toe werd hem de bisschopszetel van Wenen aangeboden en even zoveel keer heeft hij deze geweigerd. Hij was een persoon ín aanzien in de katholieke wereld. In bijna alle kerkelijk-politieke ontwerpen en beslissingen is zijn aanwezigheid tastbaar. Hij werkte stichtend voor zijn orde. Het bekendste werk dat Petrus Canisius heeft geschreven is de grote catechismus (Canisius catechismus), reeds bij zijn dood was men toe aan de 200e druk.
Na een woordenwisseling met zijn opvolger Paul Hoffaeus werd Petrus in 1580 naar Fribourg in Zwitserland verplaatst waar hij het tegenwoordige St. Michaelscollege stichtte. Op 21 december 1597 stierf hij in deze stad en werd onder het hoofdaltaar van de St. Michaelskerk begraven.
Een deel van zijn relieken zijn naar Nijmegen overgebracht. Op 21 mei 1925 werd hij op een en dezelfde dag door paus Pius XI heilig verklaard en tot kerkleraar verheven. Petrus Canisius wordt ook wel de tweede apostel van Duitsland genoemd. Feestdag: 27 april.

H. Bonifatius, bisschop en martelaar
Bonifatius werd geboren omstreeks 673 in Devon in Wessex (Engeland) uit een adelijke Angelsaksische familie. Zijn doopnaam was Winfried. Hij werd opgevoed in het benedictijnenklooster en werd monnik van de abdij van Exeter. Tot ín zijn veertigste levensjaar besteedde hij zijn tijd aan de wetenschap. Hij legde de heilige Schrift uit en schreef de eerste Latijnse grammatica voor Engeland. In 716 kwam hij, met enkele volgelingen, als missionaris naar het vasteland en verkondigde er het geloof onder de Friezen en in een groot deel van Duitsland. Omdat de stammen ín oorlog verkeerden en het overgrote deel van de bevolking niet te bereiken was, keerde Bonifatius terug.
In het jaar 718 reisde hij naar Rome en werd door paus Gregorius II (715-731) ontboden. Van hem kreeg Winfríed de naam Bonifatius (een martelaar waarvan op die dag het feest gevierd werd). Hij werd als geloofsverkondiger naar Thuringen gezonden in het Germaanse rijk. Hij verkondigde het evangelie in Thuringen, Wurttemberg, Westfalen, Beieren en Friesland. Hij reisde drie keer naar Rome om verslag te doen van zijn verkondigingen en in het jaar 722 werd hij bisschop. Na de dood van Willibrord had Bonifatius gedurende enige tijd de zorg voor diens missiegebied. Het werken van Bonifatius kreeg nog meer werkingskracht omdat hij in het jaar 732 werd benoemd tot aartsbisschop en pauselijke vicaris van Germanie door paus Gregorius III (731-741).Hij startte meteen met de inrichting van de kerk in zijn kerkelijke provincie. Hij was de stichter van het bisdom Mainz (op 72 jarige leeftijd) en van de abdij van Fulda. Hij riep verschillende gewestelijke concilies bijeen.
Toen alles was ingericht zoals Bonifatius het bedoelde, vertrok hij wederom als missionaris op 80 jarige leeftijd naar Friesland. De plaats waar hij veertig jaren terug zijn missie begon. Alles liep vlekkeloos totdat hij op 5 juni 754 door een horde heidenen werd overvallen en vermoord. Met hem stierven een 50 tal andere christenen waaronder zijn hulpbisschop Eobanus en de priester Athalarius. Zijn relieken werden in eerste instantie overgebracht naar Utrecht en vervolgens naar de Duitse stad Mainz. Momenteel rust hij in de dom van Fulda ín Duitsland.  Hij wordt vereerd als de apostel van Friesland en Duitsland.   Feestdag: 5 juni.