Volgens een legende zou Valentijn in de derde eeuw, ten tijde van keizer Claudius II, priester zijn geweest in Rome. Hij was een wijs en deugdzaam man en stond in hoog aanzien. De keizer probeerde hem van zijn geloof in Christus af te brengen en bood hem een positie in zijn vriendenkring aan, maar hij moest zich dan wel tot de Romeinse goden ‘bekeren’. Dat weigerde Valentijn en op de vraag wat hij dan dacht over de aloude goden, antwoordde hij: “Dat zijn alleen maar boze geesten.” Hoewel de keizer hiervan onder de indruk was en hij Valentijn nog wat beter wilde leren kennen, liet hij zich toch door zijn raadslieden overtuigen dat Valentijn terechtgesteld moest worden.
Daarop werd Valentijn naar rechter Asterius geleid. Deze daagde hem uit: “Ik zou wel eens willen zien of jouw God mijn blinde dochter kan genezen. Kan Hij dat, dan zal ik voortaan in Hem geloven.” Na een gebed van Valentijn kon het dochtertje terstond zien. Asterius, zijn vrouw en heel hun huishouden lieten zich vervolgens dopen door Valentijn.
De keizer was zo kwaad dat hij ze allemaal gevangen zette. Valentijn werd vervolgens gefolterd en onthoofd. Op de plek van zijn terechtstelling werd al snel een Valentinuskerk gebouwd. De datum 14 februari werd als zijn gedenkdag beschouwd.
In het parochieblad van februari 2022 staat een uitgebreid artikel, waaraan deze tekst is ontleend.