Zij waren slachtoffers van de Franse Revolutie. Deze was in feite begonnen met de inname van de Bastille op 14 juli 1789. Al snel bleek hoe anti-kerks en anticlericaal deze beweging was. De wetgevende vergadering verklaarde al spoedig alle kerkelijke goederen tot staatseigendom. Gelovigen mochten niet meer naar het kerkelijk gezag luisteren. Kloosterlingen mochten niet meer bij elkaar wonen. In Valenciennes leidden kloosterzusters een meisjesinternaat. Elf van hen konden niet op tijd naar België vluchten. Zij werden gearresteerd en ter dood veroordeeld. Tot hen behoorden o.a.:Anne-Marie Erraus en Marie-Louise de Saint François. Eén van de kloosterlingen heeft op het laatste moment een briefje naar buiten kunnen smokkelen. Ze schreef: “Misschien vind je het gek, want we worden straks vermoord. En toch is het zo: wij zijn trots dat we net als Jezus mogen lijden en sterven en zo laten zien dat God het allerbelangrijkste is in ons leven”.