Ook vanochtend ging het weer mis met de wake-up call. De wintertijd was ingegaan, maar degene die de klok van het hotel had aangepast, had de tijd, in plaats van een uur achteruit, een uur vooruit gezet. Hierdoor stond een aantal pelgrims al om 5.00 uur in plaats van 7.00 uur aangekleed en wel bij het restaurant voor het ontbijt. Daarvoor moesten ze nog twee uur wachten.
Het was die ochtend weer heerlijk zonnig weer. Na het ontbijt liepen we gezamenlijk naar de Sint Annakerk. In de kapel van het bijbehorende Franciscanenklooster hielden we onze zendingsviering. Het was een bijzondere plek in de binnenstad van Jeruzalem, met uitzicht op een prachtig en goed onderhouden tuin c.q. binnenplaats. Tijdens de viering, waarin iedereen de gelegenheid kreeg om een kaarsje aan te steken en een gebedsintentie uit te spreken, kwamen bij velen emoties los.
Toen de viering was afgelopen was er gelegenheid om nog even naar de Klaagmuur te gaan of bijvoorbeeld te winkelen in de oude binnenstad. Rond de klok van elf moesten we wel terug zijn in het hotel. Daar was het nog een kwestie van laatste spullen in de koffer doen en betalen van de ‘barrekening’.
De chauffeur die de hele week onze buschauffeur was geweest, kwam ondertussen afscheid nemen. Hij was met zijn bus onverwachts ingezet voor een ander reisgezelschap. Toen hij net vertrokken was, riep één van de pelgrims verschrikt dat haar jasje nog in deze bus lag. Eén telefoontje van Corina en haar habibi zorgde ervoor dat dit jasje en andere ‘verloren voorwerpen’ op tijd op het vliegveld zouden zijn, zodat de rechtmatige eigenaren ze daar vandaan mee naar huis konden nemen. Prettig geregeld!
Toen de bus met pelgrims en koffers gereed was om te vertrekken, was het nog even wachten op de lunchpakketten. Toen die afgeleverd waren, konden we aan de terugweg beginnen. Deze verliep voorspoedig. Het moeten wachten op de luchthaven had als voordeel dat vrijwel iedereen zijn/haar laatste sjekels heeft kunnen besteden aan iets te drinken en/of eten. Het in- en uitchecken verliep verder zonder problemen. Toen we een klein uurtje hadden gevlogen, kregen we een warme maaltijd. We hadden dezelfde keuze als op de heenweg: pasta bolognese of kipballetjes met couscous en groente. Tijdens de vlucht werden terugblikken op de reis met elkaar gedeeld, met of zonder gebruik van de foto’s en filmpjes op de smartphones. Rond de klok van acht uur ’s avonds landde het vliegtuig van ELAL op Schiphol. Het passeren van de douane, door middel van automaten, verliep een stuk sneller dan de week ervoor in Tel Aviv. Bij de kofferband namen we afscheid van elkaar, omdat daar enkelen op eigen gelegenheid verder reisden. De pelgrims die met de bus naar Den Haag en Schipluiden werden gebracht, kregen in de bus een heerlijke kop koffie of thee. Zo’n lekker warm ‘bakkie’ ging er goed in, want het was behoorlijk koud buiten.
Na de busrit nog een laatste etappe naar huis en daarmee was deze mooie bedevaart ten einde gekomen. We kijken er nu met dierbare herinneringen op terug.
