Israël: vrijdag in het teken van de laatste dagen van Jezus op aarde

Weer redelijk vroeg uit de veren om eerst heerlijk te ontbijten en 8.00 uur klaar te staan voor het lopen van de Via Dolorosa, de kruisweg van Jezus in Jeruzalem.
Het was nog heerlijk rustig om bij iedere statie goed stil te kunnen staan. Het was wel koud in vergelijking met de afgelopen dagen, zo’n 18 graden. De eerste twee staties bezochten we met de hele groep, daarna splitsten we ons op in twee groepen. Bij elke statie lazen we een stukje tekst bij het lijdensverhaal en brachten Paul, in de ene groep, en Jos, in de andere groep, dat in verband met het lijden van mensen in onze tijd. We baden een ‘Onze Vader’ en ‘Wees Gegroet’ , zongen een couplet van ‘O hoofd vol bloed en wonden’ en liepen door naar de volgende statie. De vier laatste staties bevonden zich in de Heilig Grafkerk: de plaats waar Jezus’ kruis heeft gestaan (Golgotha) en waar zijn graf is geweest. Als je zo door de straten van Jeruzalem de kruisweg loopt en je indenkt hoe Jezus daar met het kruis op zijn schouder heeft gelopen, dan gaat er echt iets door je heen. Dat geeft een op en top bedevaartgevoel.
Na de kruisweg dronken we op een ‘terrasje’ langs de Via Dolorosa (bij statie III) met elkaar een kop koffie en daarna was er tijd om op eigen gelegenheid nog wat door Jeruzalem te lopen en souvenirs en/of devotionalia te kopen.
Na de heerlijke lunch in het hotel werden we om 14.00 uur met de bus naar de Olijfberg gebracht waar we eerst de Hemelvaartskerk bezochten. In die kerk ligt een gemarkeerde steen waar Jezus op zou hebben gestaan, toen Hij ten hemel opsteeg. Vervolgens liepen we op deze frisse winderige vrijdagmiddag naar de Kerk van het Onze Vader. In en om deze kerk is dit gebed, dat Jezus zijn leerlingen, en dus ook ons, zelf leerde, in vele verschillende talen op ‘tegeltableaus’ te lezen. Het Nederlandse Onze Vader hing er natuurlijk in de vorige versie. We zongen er met elkaar het ‘Pater Noster’.
Na het bezoek aan deze kerk kwamen we op het hoogste punt van de Olijfberg. Daar wist Corina weer een willekeurige ‘habibi’ (=vriend) te charteren om een groepsfoto van ons gezelschap te maken.
We vervolgden onze route naar de kapel ‘Dominus Flevit’. Onderweg kwamen we langs de Joodse begraafplaats. Er zijn graven bij die dateren vanuit de tijd van koning David. Joodse graven blijven immers in stand tot het einde der tijden, omdat, volgens het Joodse geloof, op dat moment de botten die er in liggen opnieuw met vlees zullen worden omhuld en de mensen weer tot leven komen. De ‘Dominus Flevit’ (de Heer weende) is gebouwd op de plaats waar Jezus huilde om het lot van Jeruzalem. Vanuit deze kapel kijk je door een schitterend glas-in-loodraam, met centraal daarin het heilig sacrament van brood en wijn verwerkt, op de stad. Op deze toepasselijke plaats zongen we ‘Jeruzalem, mijn vaderstad’. Het klonk geweldig in deze ‘kapel’.
Na de ‘Dominus Flevit’ bezochten we de Hof van Olijven en de Kerk van de doodsstrijd. In de Hof van Olijven staat een olijfboom waarvan men zegt dat deze meer dan 2000 jaar oud is. Deze zou er dus hebben gestaan toen Jezus op deze plaats in doodsangst bad tot zijn Vader en even later door Judas werd verraden en overgeleverd aan de soldaten. In de kerk zijn deze momenten op schitterende muurschilderingen weergegeven.
De laatste kerk die we op deze middag bezochten, was de kerk van het graf van de Maagd Maria, een Grieks orthodoxe kerk. Anders dan wij Rooms-katholieken geloven, dat Maria met lichaam en ziel ten hemel is opgenomen, geloven Oosterse christenen dat dit de plek van de laatste rustplaats van Maria is. Beneden in de kerk bij de beeltenis van Maria, zongen we ‘Wij groeten u o koningin’. Ook dit lied klonk natuurlijk weer prachtig.
Deze dag hebben we weer veel gelopen, meer dan 10 km, en ook van onze gids weer veel informatie gekregen. Het diner ’s avonds was, zoals de vorige avond,  super verzorgd. Deze avond stond er verder geen activiteit op het programma, dus met elkaar lekker koffie gedronken en daarna een glaasje wijn of andere drank en gezellig gekeuveld en gelachen. Niet al te lang, want, vanwege het programma de volgende dag, zouden we al weer om 6.00 uur worden gewekt.