Israël: donderdag, op naar Jeruzalem

We moesten vroeg op, de koffers inpakken en meenemen naar de ontvangsthal, ontbijten en zorgen dat we om 7.15 uur in de bus zaten, zodat we rond 8.00 uur bij de ingang van de Tempelberg zouden zijn. Door de file voor het checkpoint van Bethlehem lukte dat niet helemaal, maar gelukkig stond er een niet al te lange rij voor de ingang. De doorgang door het checkpoint van de Tempelberg verliep vlot. Bij het betreden van dit door moslims ‘gedirigeerd’ terrein moest een aantal dames van ons gezelschap wel een lange ‘leenrok’ over hun als te kort beoordeelde rok of broek aantrekken. Dit zorgde natuurlijk voor de nodige hilariteit. Na het op eigen gelegenheid bezichtigen van de Al Aqsa moskee en de Rotskoepel (dit alleen aan de buitenkant, want binnen mogen alleen moslims komen), kwam één van de schaapjes van onze kudde niet op tijd opdraven op de afgesproken plek. Het duurde best een tijdje voordat we haar gevonden hadden. Het schaapje liep lekker op haar gemakje te kijken naar de schitterende omgeving, want zij had begrepen dat we half elf zouden verzamelen in plaats van half tien.
De volgende plek op onze wandelroute deze ochtend was de Klaagmuur. Daar was het druk. Donderdag is, net als maandag, een favoriete dag voor bar mitswa feesten. De heren en de dames gingen ieder naar hun eigen kant van de Klaagmuur. De heren moesten natuurlijk wel hun hoofd bedekt houden, en dat betekende dat sommigen een ter beschikking gesteld keppeltje op moesten. De orthodoxe Joden met hun zwarte pak en hoed, talliet (gebedskleed) en tefilin (gebedsriem) zorgden voor een indrukwekkend tafereel. Na de Klaagmuur was het tijd voor een heerlijke kop koffie waar de meesten ook een lekker gebakje bij namen.
Op het vervolg van onze wandelroute passeerden we een synagoge en een stuk van een oude uit de Romeinse tijd stammende weg. Buiten de oude stad liepen we naar de Sionsberg. Daar bezochten we als eerste de kerk van het inslapen van Maria. In de kerk zongen we samen het Salvé Regina en baden we daarna nog een Wees Gegroet. We vervolgden onze route naar de zaal van het Laatste Avondmaal. Daar was het een drukte van jewelste. Vanwege het lawaai waren de lezing en het woordje van Paul nauwelijks te verstaan. Vandaar dat we het gebed en een lied even uitstelden totdat we buiten waren.
Via de graftombe van Koning David, waar we ook een klein bezoekje brachten, liepen we naar de Sint Petrus in Gallicantu, ofwel de Kerk van het Hanengekraai.
Daar lazen we de betreffende lezing uit het Evangelie volgens Mattheüs en hadden we een gebedsmoment. Daarin baden we onder andere voor een voorspoedige operatie en een spoedig herstel van de pelgrim die vanwege ziekte niet aan de bedevaart deel kon nemen en vandaag geopereerd zou worden. Ook baden we voor een aantal door de pelgrims opgegeven intenties. Na gelegenheid gehad te hebben om wat rond te kijken, een kaarsje op te steken en foto’s te nemen, liepen we weer naar de bus. Deze bracht ons bij het hotel in Jeruzalem, waar we ontvangen werden met een uitgebreide lunch in buffetvorm. Na de lunch kregen we van Corina onze kamerpasjes uitgereikt. De rest van de middag kon iedereen vrij besteden. Sommigen gingen winkelen, anderen bezochten één of meer kerken en nog weer anderen gingen er met een taxi op uit.
’s Avonds moesten we op tijd eten omdat we om 19.30 uur een ‘Jeruzalemtour by night’ gingen houden. Aan het begin moesten we een extra rondje maken, omdat twee pelgrims op de afgesproken tijd de bus hadden gemist. Met veel informatie van onze gids, mooie uitzichten (lichtjes in het donker) om te fotograferen en een half flesje wijn om met elkaar te delen in kleine houten ‘wijnglaasjes’ was het een interessante en gezellige tour. Bij terugkomst gingen de meesten naar hun kamers. Hoe zouden de bedden in dit hotel slapen?