Verschillende kerkgangers moesten afgelopen zondag samen één boekje gebruiken omdat er niet op zo’n grote toestroom was gerekend. De ouders, zusjes en broertjes, peters en meters, overige familieleden en vrienden van de baby’s Norah en Neagel, en de peuter David, zorgden, samen met de reguliere kerkgangers, al voor een goed gevulde kerk. Daarnaast waren aanstaande vormelingen en deelnemers aan het bisdomkamp, die voor een reünie dit weekend in onze parochie te gast waren, samen met hun ouders, naar deze viering gekomen. De jeugd was deze zondag dus goed vertegenwoordigd. Minou, één van de vormelingen en misdienaar in de Emmausgemeenschap, assisteerde tijdens deze viering. Dat gaf een beeld dat in de Pastoor van Ars lange tijd niet te zien is geweest, maar dat in de nabije toekomst waarschijnlijk weer vaker aanschouwd kan worden. Vanuit het koor Connection is namelijk de vraag gesteld of een aantal kinderen tot misdienaar zou kunnen worden opgeleid. Kinderen van enkele koorleden hebben te kennen gegeven graag misdienaar te willen worden.
Blijkbaar voelen zij zich geroepen om dat te gaan doen. Op deze zondag, waarop de verhalen over de roeping van Samuël en van de leerlingen van Jezus klonken, gaf Minou aan deze kinderen alvast het goede voorbeeld. Diaken Jos van Adrichem legde in zijn preek een verband tussen deze roepingsverhalen en de geloofsweg die ieder van ons gaat, beginnend bij de bewuste keuze van onze ouders om hun kind te laten dopen en de bewuste keuze van ons zelf om gevormd te willen worden en zich actief voor de kerk in te willen zetten.
Voor Minou was het best doorwerken toen de kinderen werden gedoopt. Gelukkig hielpen ook de broertjes en zusjes van de dopelingen een handje mee. Deze gedroegen zich trouwens voorbeeldig. Norah moest even huilen omdat ze door het doopwater wakker werd, maar was snel weer stil. De viering duurde anderhalf uur, maar was, volgens een parochiaan, van begin tot eind onderhoudend. Een bijzonder moment was het Onze Vader dat door Connection in het Frans werd gezongen en door de kerkgangers staande, hand in hand, werd meegezongen of in de eigen taal gebeden. De ouders van de dopelingen en ook andere familieleden lieten na afloop dankbaar weten dat het een mooie en bijzondere viering was geweest.
Aan het applaus na het slotlied was veel lof te horen voor de muzikale invulling door Connection. Ook tijdens het koffiedrinken klonken veel woorden van waardering voor dit veelzijdige en enthousiaste koor.