Wat was het een mooie viering, zondag 15 oktober, het veertigjarig priesterfeest van pastoor Dernee. Uit de hele parochie waren parochianen, jong en oud, gekomen om het feest mee te vieren. Kenden wij elkaar wel? De feesteling zelf ging ons voor in de Eucharistie. Aan het begin van dit feest nodigde hij ons uit om nog eens 
om ons heen te kijken. “Ken je je buurman wel, stel je eens voor, geef haar een hand.”
En zo begon de viering met een (vernieuwde ) kennismaking. Graag wil ik u toch nog even meenemen naar de toespraak die Pastoor Dernee hield. Niet iedereen had kunnen komen en pastoor Dernee las een brief voor van ‘een parochiaan’, die zich verontschuldigde omdat hij en zijn gezin het al zo druk hadden op zondagmorgen…
En toen ging Pastoor Dernee verder naar de Evangelielezingen van de afgelopen periode. Hij liet zien hoe mooi die op elkaar volgden. Eind september lazen wij over de werkers van het elfde uur. De Heer als heer van de wijngaard, die alle mensen goed wil doen, maar die in ruik daarvoor van ieder ook actie verwacht. In de loop van de tijd zet Hij alle mensen, leek en priester, aan het werk: ”Gaat ook gij naar mijn wijngaard!”.
De zondag erna zin wij weer in die wijngaard. Een vader heeft twee zonen en Hij zet ze graag aan het werk: “Ga vandaag werken in de wijngaard.” De oudste zegt ja, maar doet het niet. De jongste zegt “Neen!”, maar hij bedenkt zich en gaat toch. Hij laat zien dat de Vader op hem kan rekenen, ondanks twijfel en aarzeling. Het resultaat telt: hij doet wat de Vader wil.
En in het weekend van 8 oktober lazen wij opnieuw over de wijngaard. Nu waren de pachters meer uit op resultaat voor zichzelf. Zij wilden de prijs niet betalen en mishandelden de knechten van de heer en zij doodden zelfs zijn zoon. Maar de wijngaard, die werd opnieuw verpacht aan anderen die wel de opbrengst wilden afdragen. Naar profeten wilde het volk niet luisteren en Gods zoon werd omgebracht. Maar Hij verrees en werd de hoeksteen waarop zijn Kerk is gebouwd.
En op deze feestdag tenslotte lazen wij over de Koning die een bruiloftsmaal gaf. Maar de beoogde gasten lieten het afweten. Ook zij gingen niet al te zachtzinnig om met de dienaren van de Heer. Daarop stuurde de Heer zijn dienaren naar de straten en de pleinen, de kruispunten van de wegen en nodigden wie daar maar was voor het bruiloftsmaal, slechten zowel als goeden. En de bruiloftszaal liep vol. Het feest van de Heer zal doorgaan. Rond de tafel van de Heer worden de mensen bijeen gebracht en wie ten volle mee wil doen is welkom.
Mooier inleiding op dit veertigjarig feest is eigenlijk niet denkbaar. Werken in de wijngaard, en uiteindelijk te gast op het bruiloftsmaal van de Heer. In die gedachte vierden wij de Eucharistie.
Na afloop kwamen er felicitaties uit alle hoeken van de parochie. De gemeenschap uit de Emmaus had een lied bedacht waarmee allen mee konden zingen. De gemeenschap van de Titus Brandsma had een ingelijste prent opgediept uit de krochten van de kerk. Vanuit de gemeenschap van de Pastoor van Ars werd een mandje met verrassingen aangedragen. In de gemeenschap van Maria van Eik en Duinen was door parochianen uit alle vier de locaties een schildering gemaakt, een puzzel met heel veel symbolische betekenis. Bovendien waren parochianen van die gemeenschap uitgenodigd om een limerick te maken die in een klein boekje zijn opgenomen (een pdf staat op de website).20171015lymericks-schilderen-dernee
Maar toen was het eindelijk tijd voor koffie, iets lekkers, een broodje, een drankje. De feesteling ging rond om 
van ieder persoonlijk de felicitaties in ontvangst te nemen. En de ploeg vrijwilligers van vandaag was extra groot: het bestuur en het pastorale team deed mee in de bediening. Binnen, maar ook op het kerkplein, rond De Bron, brachten zij brood en versnaperingen aan.
Het was prachtig weer. Boven in de gevel van de kerk vlogen nijvere insecten af en aan rond het beeld van de Heer. Parochianen van de Vier Evangelisten, bidden, werken en vieren.
Een indruk van de viering:
Een indruk van de receptie achteraf:
