Vandaag stond in het teken van een excursie naar de Col du Soulor. Na het ontbijt nam Ben, onze chauffeur, ons eerst mee naar Bartrès. Het was de bedoeling dat we daar het huisje gingen bezoeken waar Bernadette als baby en peuter een tijdje gewoond heeft. Zij werd toen verzorgd door een voedster omdat haar moeder door een ongeluk geen bostvoeding kon geven. Het huisje was op dat moment helaas gesloten. We zijn wel in het kerkje geweest en, naast het te bezichtigen, hebben we samen voor een goede dag en een voorspoedige tocht gebeden en het Salvé Regina gezongen. Daarna gingen we naar Bétharram. Volgens een legende heeft de Heilige Maagd daar een meisje van de verdrinkingsdood gered door haar onder de brug een tak toe te reiken (beth-arram betekent “mooie tak” in het béarnees); meer dan 24 andere wonderen zouden hier opgetekend zijn in de 17de eeuw.
We bezochten er de St. Michel Garicoïts kapel. St. Michel Garicoïts heeft in 1837 het collège Notre-Dame de Bétharram gesticht, zetel van de katholieke congregatie van de Paters van het Heilig Hart. In de kapel is zijn glazen grafkist te zien. Aan de buitenkant van de kapel kwamen we de vier evangelisten tegen. Op het landgoed dat bij de kapel hoort, zijn dertien kleine kapellen gesitueerd. De beeltenissen op deze kapelletjes vormen samen het lijdensverhaal van Jezus Christus, beginnend in de Hof van Olijven, gevolgd door de kus van Judas.. Daarmee wijken de eerste staties af van de kruisweg zoals wij die kennen. De eerste statie beeldt immers gewoonlijk het moment uit dat Jezus voor Pilatus wordt geleid.
Na de schilderijen en beelden in de kapel bewonderd te hebben, zetten we onze tocht voort. Ben bracht ons veilig naar de top van de Col du Soulor (1474 m). Het was onderweg nog wel een paar keer spannend vanwege tegenliggers die we met moeite konden passeren. Petje af voor het manoeuvrewerk van Ben. Boven aangekomen, nuttigden we onze lunches die we vanuit het hotel hadden meegekregen. Een deel van onze groep kon dat in snackbar Du Soulor doen. Een klein deel moest dat staande buiten doen, want het was vochtig en vrij fris; geen weer om lekker buiten te zitten. Door het regenachtige weer, was het uitzicht aanvankelijk heel beperkt. Later werd het beter doordat de regen stopte en de zon ging schijnen. Helaas was het toen al weer tijd om in de bus te stappen en aan de afdaling te beginnen. We gingen op weg naar bedevaartsoord St. Savin. Daar gingen we naar de kerk om samen eucharistie te vieren. De lange rij persoonlijke intenties die door de pelgrims waren aangedragen, maakte deze viering heel bijzonder. Na de viering nog een groepsfoto en daarna weer terug naar Lourdes. Daar hadden we de rest van de middag en de avond tijd voor ons zelf. Vlak voor zevenen viel er een stortbui, maar later die avond klaarde het helemaal op. De volgende dag beloofde een mooie, zonnige dag te worden.
