Plaatsing gedenkkruisjes Pastoor van Arskerk

Begin en Einde

Tijdens de Abdijdag op 4 augustus, het feest van de Heilige Pastoor van Ars, spreekt pater Frans Vervooren, OCD, de deelnemers toe als reizigers op de camino, de pelgrimsroute.
De zondag erna, 6 augustus, is de Achttiende Zondag door het Jaar en ook het feest van de Gedaanteverandering van de Heer. De leerlingen die bij Jezus op de berg zijn, krijgen Zijn ware gelaat te zien en Zijn kleren worden verblindend wit. Een gebeurtenis die het leven van de leerlingen definitief verandert.

Dat gebeurt ook bij de doop. Op deze zondag ontvangt de kleine Nathan, kleinzoon van Els Scholtens, het sacrament van het doopsel. Het is een feestelijke gebeurtenis voor ouders en familie, maar ook voor de geloofsgemeenschap, die de dopeling in haar midden ontvangt. Nathan geeft een kreetje tijdens de doop en de gelovigen spreken staande de geloofsbelijdenis uit. Een roerend moment.
Daarmee begint het kind aan zijn camino, zijn route door het leven.

Ons leven is eindig. Maar als gedoopte is de dood niet het einde en dat wordt gesymboliseerd door de kruisjes die aan het einde van de Hoogmis worden opgehangen bij de Mariakapel.
Familieleden van de overledenen die sinds 2 november 2016 uit onze kerk zijn uitgedragen, verrichten deze handeling.
Vanaf nu zal dit bij iedere uitvaart gebeuren, een nieuw gebruik in onze Pastoor van Arskerk.
Als afsluiting van de viering zegent de priester de kruisjes, de dopeling en de gelovigen. Het was een zondag waarop velen zich geraakt voelden.
José ten Berge