De eerste dag van de week, zondag, begint in Lourdes met de internationale Eucharistieviering in de Pie X kathedraal. Iedereen in Lourdes is welkom in deze viering, welkom bij God. De kathedraal is groot genoeg, er kunnen wel 25.000 mensen aan de viering meedoen. Hoewel alle bedevaarten vanmorgen meededen, was de Pie X maar voor een klein gedeelte gevuld. De viering zelf was indrukwekkend, als altijd. Het mooie is: in Lourdes draait het allemaal om de zieke pelgrim, die met en door Maria bidt tot God. Daarom krijgen de zieken altijd een plek waar zij volwaardig kunnen deelnemen aan alle plechtigheden. In de viering kwam Nederland weer ruim aan bod. er werd gelezen en gebeden in het Nederlands. Wij hebben ook weer gebeden voor de intenties die wij vanuit de parochie hebben meegekregen.
Na de middag, toen de opwinding over de grootse viering wat was gezakt, kwamen wij weer bij elkaar voor de handoplegging. In de Sint Josephkapel hadden wij een ingetogen bijeenkomst, waarin veel ruimte was voor ieders persoonlijke emoties. De rust van de dag gaf ook ruimte om bij voorbeeld de drie kerken boven de grot aan te doen, al zijn ze niet zo toegankelijk. De rozenkranskerk is gebouwd als een combinatie van drie keer vijf kapellen, die ruimte geven aan de geheimen van de rozenkrans.
Toen paus Johannes Paulus II de geheimen van het licht daaraan toevoegde, werd daarvoor ruimte gemaakt aan de voorzijde van de Rozenkrans kerk. Modern en indrukwekkend, maar toch goed passend in het geheel. En zo vormen zij voortdurend gebed. Dat was de zesde dag.
